قرار وثیقه چیست ؟

وثیقه قراردادی است در قانون عرفی که زمانی اجرا می شود که شخصی دارایی را برای حفظ و نگهداری به دیگری واگذار کند. همانطور که قبلاً ذکر شد، وثیقه گذار مالک دارایی است و آن را موقتاً به وثیقه گذار واگذار می کند. اگرچه وثیقه گذار تملک را به وثیقه گذار می دهد، اما وثیقه گذار مالکیت قانونی دارایی را حفظ می کند. قرار وثیقه فقط زمانی شروع می شود که ملک در دست وثیقه گذار باشد.

وثیقه گذار معمولاً حق استفاده از ملک را تا زمانی که وثیقه گذار آن را در اختیار دارد، ندارد. این نکته را باید افزود که ضمانت با اجاره متمایز است که در آن مالکیت نزد موجر باقی می ماند اما مستاجر مجاز به استفاده از ملک است. وثیقه ها روش های قانونی مستقل از قرارداد یا جرم هستند. برای ایجاد وثیقه، وثیقه گیرنده باید هم قصد تملک داشته باشد و هم در واقع دارایی فیزیکی قابل قرار وثیقه باشد.

وثیقه‌گذار معمولاً یک قرارداد کتبی، یک رسید دریافت می‌کند. با تصرف ملک، وثیقه گذار موافقت می کند که با مراقبت معقول از آن محافظت کند. اگر اتفاقی برای دارایی در زمانی که در اختیار وثیقه است، رخ دهد، ممکن است اختلافات حقوقی ایجاد شود.

همانطور که در بالا ذکر شد، قرار وثیقه در امور مالی نیز صورت می گیرد. وثیقه گذاران این اختیار را دارند که اوراق بهادار خود مانند سهام را به طور قانونی به دیگران منتقل کنند تا فروش کوتاه مدت انجام دهند. فروشنده کوتاه مدت سهام را با حاشیه قرض می کند تا آنها را بفروشد، حتی اگر فروشنده سهامدار آن سهام قرض گرفته شده را نداشته باشد.